Varfëria
jonë polifacetike
www.javanews.al Nga Erion Hiluku
Me
buzëqeshjet e ngrira, ndoshta thjesht nga i ftohti, qytetarët shqiptarë urojnë
gëzuar, në televizionet që transmetojnë ambjentin mesjetar të festave në
Tiranë. Më të lumturit me gjel deti në dorë, më të trishtuarit me gjelin në
tokë që nuk e shesin dot. Për këdo shqiptar kjo është një panoramë e trishtuar
dhe historike. Madje një qytetar shtoi për kënaqësi të shikuesve: Kemi blerë
edhe portokalle. Të gjithë këta njerëz që enden pazareve e rrugëve thellë në
vetvete luten që të mos ju ndodhë ndonjë fatkeqësi, apo keqkuptim që t’i hedhë
në dyert e policicë, të gjykatës apo të spitalit, dhe ky është një moment kur më
besimtar është qytetari shqiptar, se vetëm Zotin ka.
Ne kemi
hyrë thellë tashmë në të gjitha qarqet vicioze të një varfërie sistematike,
jemi bërë objekt studimi për universitetet dhe për organizatat e huaja. Nga
Deklarata Universale e Kombeve të Bashkuara mbi të Drejtat e Njeriut derivon: Të
drejtat themelore të qenieve njerëzore janë politike, juridike, ekonomike,
sociale dhe intelektuale. Megjithë super studimet e OKB dhe agjensive të saj në
Shqipëri, megjithëse kemi edhe një ambasador atje, që voton, shumica e
shqiptarëve që është edhe e varfër, nuk ka as: shëndet, ushqim, shkollim cilësor
bazë, sigurime, akses në teknologji, ambient stabil dhe të pastër, emancipim
personal, komunikim dhe forcim të bashkësisë për të garantuar një pjesëmarrje
afektive në botë.
Që
të kemi të gjithë kornizën e varfërisë të panoramizuar vërejmë se vetë agjensitë
ndërkombëtare madje edhe qeveria shqiptare kanë arritur në konkluzionin se varfëria
jonë po gjeneron edhe më shumë varfëri falë administrimit të korruptuar, mungesës
së dinjitetit dhe patriotizmit e falë bashkëpunimit të shkëlqyer të agjensive
ndërkombëtare e firmave të huaja prestigjioze që shfrytëzojnë pasuritë tona
kombëtare. Ja sesi një vend i pasur në naftë paguan me varfëri ҫmimin e saj më
të lartë në Evropë. Potenca e pestë botërore në prodhimin e kromit, me super
pasuri bakri dhe prodhim energjie elektrike me “rrjedhje të lirë” e paguan shtrenjtë
si pak kush në BE. Ndërkohë që bëjmë marrëveshje me fqinjët e rehatuar për
kufijtë e varrezat, ndërkohë që studenti shqiptar duhet të vendosë ndërmjet
byrekut dhe librit, gjykatës, prokurorë, policë e nëpunës deri në fund të
administratës i ekzekutojnë ligjet sipas nevojave personale dhe me ankand
sikush paguan më shumë. Për ta rrumbullakosur diku një e treta e deputetëve dhe
politikanëve janë edhe biznesmenë e ortakë që i promovojnë ligjet sipas interesave
respektive.
E
gjithë kjo që është rrënqethëse, e pështirë, nuk është më e keqja. Më e
tmerrshmja është që pjesa tjetër e shoqërisë ju kemi kthyer shpinën më të varfërve.
S’ka shumë që kishim ngjashmëri, solidaritet e interes. Tashmë kush mundet e
kush kujton se mundet fluturon mbi ta, e kush shkel e kalon sipër tyre. Të varfërit
janë të bezdishmëm. Madje seҫ është përhapur një ndjesi me këmbënguljen e
politikës se ata janë vetë përgjegjës për varfërinë e tyre, ata nuk duan të
dalin nga hallet e tyre. Nëse janë të varfër të sillen si të tillë e t’i lënë
llafet, nëse janë të varfër le të jenë profesionistë. Të mos ja lejojnë vetes
as një fije gëzimi. Nëse një i varfër nuk ka për të paguar dritat, të mos guxojë
të festojë, të mos guxojë të ju blejë fëmijëve as një fetë bakllavaje le më këpucë
të reja megjithëse mund të ketë vite në atë situatë dhe ka nevojë për një
buzagaz. Nëse je i varfër nuk ke pse shkon të pish kafe në ndonjë lokal madje
mos e pi as në shtëpinë tënde pa ngrohje. Të vuajnë në mizerjen migjeniane me
kohë të plotë dhe të paguajnë varfërinë e tyre. Të shohim nëse dy të tretat e
shqiptarëve i hapin sytë e mësojnë më në fund të sillen si profesionistë.
Ndërkohë
Banka Botërore mund të thotë se ekonomia jonë do të rritet, duke ëndërruar,
edhe në Shqipëri, botën e saj pa të varfër, siҫ shkruan pllaka e gurit në selinë
e saj qëndrore në Washington dhe qeveria të vazhdojë të predikojë nëpër Evropë
se, “ne jemi vendi i së ardhmes”... përgjithmonë.
No comments:
Post a Comment